Το άσπρισμα
Κοίταξε μια στιγμή στον καθρέφτη και μελαγχόλησε. Θύμιζε τοίχο σε προεκλογική εκστρατεία, όπου ένας υποψήφιος έχει γεμίσει με αφίσες κάθε γωνιά του και δεν τον αφήνει να αναπνεύσει.
Και ξαφνικά θυμήθηκε τι ωραία που περνούσε κάθε Πάσχα στο νησί...
Το Πάσχα ήταν η περίοδος που γινόταν το νοικοκύρεμα του νησιού.
Κάθε τοίχος καθαριζόταν από ότι είχε μαζέψει όλο το χειμώνα, οι ρωγμές του κλείνονταν και ο ασβέστης αναλάμβανε τα υπόλοιπα.
Φρεσκάρισμα από τα λίγα που κάθε τοίχος, μικρός ή μεγάλος, μάντρα ή πεζούλι, απολάμβανε στο νησί.
Έτσι για να είναι έτοιμος για το καλοκαίρι που έρχεται.
Μεταφυσικές Ιστορίες Νο. 6. - Το νησί, ο ψαράς και το σπίτι του -
Μόλις άρχισε να χαράζει και ο Ήρωας ξυπνά στην καρέκλα από το σύντομο ύπνο του. Ακούει ένα φορτηγό να μαρσάρει και να ξεκινά. Ξύπνα φτάσαμε.
Σηκώνεται βιαστικά και βλέπει την τελευταία γιαγιά που απόμεινε στο σαλονάκι να κατεβαίνει προς την έξοδο. Πάει γρήγορα προς το αμάξι, μπαίνει μέσα βάζει μπρος και πάει προς τη στεριά.
- Άντε παληκάρι μου. Θα το γυρίζαμε πίσω!
Ήδη οι δύο και μοναδικοί επιβάτες της επιστροφής ανεβαίνουν προς το σαλονάκι. Ούτε ένα αμάξι δε φεύγει από το νησί.
Έχει φτάσει πια στο νησί αλλά δε βλέπει και πολλά γύρω του. Είναι ακόμη νωρίς και το λιμάνι δε φαίνεται να έχει ξυπνήσει. Το υπόλοιπο νησί δε φαίνεται, έχει πυκνή ομίχλη. Βγάζει το χάρτη από το ντουλαπάκι και κοιτάζει να δει κατα που πέφτει η Χώρα. Θα πάει εκεί να βρει ξενοδοχείο γιατι στο internet δε βρήκε τίποτε. Αφού συμβουλεύεται το χάρτη, βάζει μπρος και πάλι και σηκώνει το κεφάλι για να ξεκινήσει.
Πάλι καλά δηλαδή γιατί αν άφηνε το συμπλέκτη λίγο πριν δε θα προλάβαινε να δει το χαμογελαστό μουστάκια που στέκονταν μπροστά στο αμάξι.
- Άστα αυτά δε θα σου χρειαστούν. Θα σε πάω εγώ στη Χώρα. Αν βέβαια με πας και συ.
Ο μουστάκιας είχε έρθει πλέον δίπλα στο παράθυρο του συνοδηγού ανυποψίαστος από το τι γλίτωσε.
- Ε, καλημέρα, .. μόλις ήρθα στο νησί.. που ακριβώς πηγαίνετε... γιατί...
- Καλημέρα παληκάρι μου και να σαι καλά γιατί για να βρεις ταξί τέτοια ώρα πολύ δύσκολο. Ξεκίνα και θα σου λέω εγώ.
...
...
Αρκετά λεπτά μετά το πλάνο κλείνει πάνω στο άσπρο, τρίθυρο αυτοκίνητο. Αριστερά μόλις διακρίνεται η θάλασσα και δεξιά χώμα και πουρνάρια. Ο Ήρωας έχει ξυπνήσει και μιλά με τον ψαρά. Το κλίμα είναι σαφώς καλύτερο.
- Λοιπόν λεβέντη σε μένα θα μείνεις. Θα μείνεις εδώ μέχρι να βρεις αυτό που θέλεις. Θα πίνουμε τις ρακές μας, θα τρώμε το ψαρακί μας και θα πηγαίνουμε μαζί ως τη χώρα, εγώ για να πουλάω και συ για να κάθεσαι. Είσαι πολύ τυχερός. Εδώ, εδώ στρίψε, μετά την παράγκα.
Δεν έχει άλλα σπίτια, τέρμα νησιού - οργή θεού. Κι όμως η στροφή μετά την παράγκα φέρνει τα πάνω-κάτω.
- Ο φάρος!! Είναι τρομερός! Και μένεις εδώ τόσα χρόνια;
- Τόσα κι άλλα τόσα λεβέντη μου. Και για όλη μου τη ζωή. Δίπλα στη θάλασσα και μακριά απ' όλους. Έγω κι οι δικοί μου άνθρωποι. Βάλτο έδω... κατέβα. Εεεεεεοοοοοο. Έλα κόρη μου.
Craaaash, στην ζωή (cielos 135)
Είναι απορίας άξιο πως τελικά μου άρεσε αυτό το 'Crash'. Η ταινία που πήρε oscar καλύτερης ταινίας φέτο.
Είναι η πρώτη φορά που μπορεί να συμφωνούσα ως προς την επιλογή.
Η ταινία όμως είναι πολύ καλή, θυμίζει '21 γραμμάρια' στο πιο χαλαρό, και έχει ωραίο θέμα. Είναι και αγωνιώδης με έξυπνο σενάριο.
Θα έλεγα ότι μάλλον θυμίζει ευρωπαϊκό παρά αμερικάνικο κινηματογράφο.
Για αυτό μην τη σνομπάρεται όπως εγώ, αν βρεθεί μπροστά σας.
Μηνύματα, και προβληματισμοί περί στερεοτύπων και ρατσισμού, είναι πάντα επίκαιρα.
Αλλά το πιο σημαντικό που μπορεί να αντιληφθεί κάποιος είναι πόσο γρήγορα η ζωή μας γυρίζει, και πόσο γρήγορα μπορεί να καταστραφεί.
'Η ζωή είναι μεγάλη, μην την κάνεις καρναβάλι'. Δες και από τη σχετική διπλανή φωτό.
Μεταφυσικές Ιστορίες Νο 5 - Ταξίδι στα Κύθηρα
- Ταξίδι στα Κύθηρα -
Ναι λοιπόν, η μεγάλη ημέρα ήρθε. Σαν άλλος Μάνος Κατράκης, ο Ήρωάς μας ξεκινά για το μακρύ ταξίδι... Βάρκα δεν έχει μόνο ένα μικρό αμαξάκι στο οποίο έχει στριμώξει όλα τα συμπράγκαλα. Κουπί δεν κρατά, είναι σίγουρος ότι θα του δώσουν εκεί. Έχει μόνο τυλιγμένο στην τσέπη το τελευταίο τεύχος του Dr.Warpion. Είναι ο αγαπημένος του ήρωας και δεν χάνει τεύχος εδώ και 20 χρόνια.
Χαιρετά γονείς, αδελφή και κοπέλα και ξεκινά.
- Ο Κατράκης δεν έφυγε μόνος, έτσι δεν είναι; Σκέφτεται και τον πιάνει μια μελαγχολία.
Αμέσως του 'ρχεται στο νου το μήνυμα που είχε δει κάποτε στο Old Traford... "you 'll never walk alone". Δεν ήταν μηνυμα σε τοίχο, ήταν ένα πανό που έλεγε πολλά.
Μπήκε βιαστικά στο αμάξι για να μη σκέφτεται. Έκλεισε την πόρτα, έβαλε μπρος, κόρναρε δυο φορές και ... πάμε γι' άλλα.
Βέροια... Θεσσαλονίκη... Αθήνα.... , Αθήνα... Σκόπια... Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα, It's a long way to Tiperary...
Πότε το 'χε γράψει αυτό το cd, ούτε που θυμόταν, πολλά τα χιλιόμετρα, πολλά τα τραγούδια. Έφτασε κι όλας Τρίπολη.
Χάθηκε για άλλη μια φορά, στρίβοντας για Καλαμάτα, συνέχισε για Σπάρτη, έφτασε Γύθειο. Κάποιος μ' έστειλε εδώ...
Καράβι για Κύθηρα. Υπάρχει κι άλλος τρόπος; Που να θυμάται, πάνε πολλά χρόνια. Το φέρυ είναι άδειο, μπαίνει με τη μούρη και γυρίζει επιτόπου. Αυτός και δυο μανάβικα. Πεζοί καμιά 10-αριά... Ρε που πάμε, σκέφτεται και βιαστικά ανεβαίνει στο σαλόνακι του φέρυ.
Στο σημείο αυτό η μεταφυσική ανησυχία του σκηνοθέτη βγάζει το άχτι της μπροστά στα μάτια των θεατών. Το φέρυ βγάζει φτερά, μετασχηματίζεται σε ένα γλυκύτατο ξωτικό (faery) που αρχίζει να πετά από τη μια άκρη στην άλλη.
Η θάλασσα μεταμορφώνεται σε τοίχο και το faery με το πέταγμά του ζωγραφίζει μια γωνία < και αμέσως μετά τον αριθμό 3.
Σαν άλλο smiley περιστρέφεται και παίρνει το τελικό του σχήμα...
....love is in the air
Γιατί όμως; Τι θέλει να πει ο ποιητής; Πάλι άρχισε τα άσχετα; Μήπως ξέρει κάτι; Που το πάει το παλληκάρι;
Ειδήσεις... πέρασε η ώρα. A domani.
Πάρτυ
Πάρτυ! Πάρτυ! Πάρτυ!
Bloggers, wanna be bloggers, stalkers όλου του κόσμου ενωθείτε πλέον!
Μεγάλη Τετάρτη στο Barrio
Μετα-φυσικές Ιστορίες Νο.4. Ζητείται διαδικτυακό οικόπεδο
Μόλις έχει τελειώσει το αγαπημένο του σήριαλ. Σώζει το τελευταίο επεισόδιο στο δίσκο και το αντιγράφει αμέσως σε DVD. Ανοίγει τη ντουλάπα και το βάζει μαζί με τα υπόλοιπα. Είναι στο ίδιο ράφι με το Μαγκάιβερ.
Κάθεται και πάλι στο γραφείο. Έχει κατεβάσει την υδρόγειο και τη γυρίζει νευρικά με το δεξί χέρι. Προσπαθεί να φέρει κοντά ανατολή και δύση... Δίνει μια κοφτή σπρωξιά την μπάλα και για μια στιγμή μοιάζει να τα καταφέρνει! Από την άλλη όμως... αυτός πρέπει να πάει νότια. Δεν υπάρχει σωτηρία. Αποφασίζει να χαλαρώσει και να το απολαύσει. Πίνει την τελευταία ρουφηξιά φραπέ και ανάβει ... το usb πορτατίφ. Έχει νυχτώσει και το πληκτρολόγιο μόλις που φαίνεται. Δεν έμαθε και ποτέ τυφλό σύστημα... αν και το χρειάστηκε πολλές φορές. Ψάχνει το ποντίκι και ξανακάνει σύνδεση.
- Ωραία. Βρήκα που είναι τα Κύθηρα. Μάζεψα πληροφορίες για το νησί από γνωστούς και φίλους, θα μιλήσει και η θεία στη γνωστή της μήπως κάνουμε κάτι για σπίτι. Τα υπόλοιπα από κοντά. Όλα έτοιμα λοιπόν.
Ο ΤΟΙΧΟΣ ;!;! Δεν μπορώ να πάρω μαζί μου τον τοίχο. Τον χρειάζονται εδώ πέρα. Τόσος κόσμος μπαίνει διαβάζει, γράφει, ζωγραφίζει, σχολιάζει, κολλάει φωτογραφίες και τραγουδάκια. Δε γίνεται αλλιώς, πρέπει να τον χτίσω από την αρχή.
Πρέπει λοιπόν να βάλω αγγελία για ιστόπεδο. Που είναι η κάρτα; Έχω λεφτά;
Το πληκτρολόγιο παίρνει φωτιά καθώς ο Ήρωας αν και δεν ξέρει τυφλό σύστημα είναι αρκετά ικανός. Από τα ηχεία ακούγεται το Influenced by you των Influence (λες να είναι τυχαίο). Σε 10 λεπτά έχει ελέγξει το υπόλοιπο της κάρτας, έχει βρει ιστόπεδο έχει κλείσει όνομα, έκλεισε και ένα τραπέζι στο Ανάκτορο για το αποχαιρετηστήριο γλέντι. Είναι πλέον έτοιμος να πακετάρει τον τοίχο.
- Τι να πάρω; Σπρευ; Μπογια; Θα δούμε. Να μην ξεχάσω το πληκτρολόγιο (μυστρί και φτυάρι μαζί). Τούβλα και λάσπη θα βρω εκεί. Α και το δίπλωμα αισθητικής που είναι in. Κούκλα θα τον κάνω τον μαντρότοιχο πάλι.
Ψάχνει στο πατάρι να βρει διάφορα χρήσιμα και άχρηστα. έχει 50 στιβες με cd-dvd κλπ και τα κοιτάζει με απόγνωση.
- Θα βάλω ότι χωράει στο πορτ-μπαγκαζ και τα υπόλοιπα με μεταφορική. Πρέπει να μαζέψω και τον υπολογιστή και γρήγορα.
Του έρχονται εικόνες μετακόμισης από παλιά, τότε με το στρατό, τότε που έφυγε για εξωτερικό, τότε που γύριζε πίσω, τότε που..... Πάντοτε ήθελε να καταφέρει όλο το σύμπαν του να χωρά σε μια βαλίτσα. Ήξερε ότι μόνο έτσι θα μπορούσε να φύγει για το γύρο του κόσμου, η ακόμα καλύτερα προς μια κατεύθυνση που ο γύρος ξεχνά να κλείσει. Προς τον Ωρίωνα ας πούμε
Είμαι παιδί που όλο γυρίζει...
Μετα-φυσικές Ιστορίες Νο.3 - Η διαδραστική τηλέοραση από τα χιόνια πιάνεται
Χιόνια είπα και θυμήθηκα ότι δεν πήγα για σκι φέτος. Για να δούμε έχει χιονοδρομικό στα κύθηρα; Έχει βουνά; Έχει λαγκάδια;
Όταν μιλάμε για γρήγορο Internet στην Ελλάδα, απλά ορίζουμε μια φανταστική έννοια για να μπορούμε να συννενοούμαστε. Στην πραγματικότητα αυτό το πράγμα δεν υπάρχει. Σίγουρος γι' αυτό εξακολουθεί να σερφάρει ανάμεσα στα τεράστια κύματα του διαδικτυακού ωκεανού μέσω της απλής τηλεφωνικής γραμμής. Εξάλλου ένα τηλέφωνο είναι σίγουρο ότι θα βρεις όπου και να πας.
- Αμ δε!Ακούγεται μια φωνή και βλέπουμε μια εικόνα από επόμενο επεισόδιο - το πρώτο flash forward στην ιστορία της τηλεόρασης.
Έχει ανοίξει το google map και περιμένει να γυρίσει η υδρόγειος στην Ελλάδα. Εχει βάλει μια πινέζα σπίτι του και μια στο Έβρο για να θυμάται που έκανε θητεία. Διαλέγει την πινέζα με το σπίτι του, του φαίνεται πιο κοντά στα κύθηρα. Αρχίζει να πηγαίνει νότια.
- Αυτό τι είναι πάλι? Εδώ δεν έπρεπε να είναι το "τηγάνι". Τι μπάζα και κακό! Καλά από πότε έχουν να ενημερώσουν την εικόνα του δορυφόρου.
Κατεβαίνει ακόμη πιο κάτω. Δέκα λεπτά μετά έχει φτάσει μέχρι τη Λακωνία και ο φραπές μέχρι τη μέση.
- Όπα Ελαφόνησος! Τι θυμήθηκα τώρα! Ο σίμος, το μπαράκι, τα ποτά και οι κιθάρες γύρω από τη φωτιά. Πρέπει να πάω κάποια στιγμή, όλο τα ακούω αλλά ποτέ δεν πήγα μέχρι εκεί κάτω να τα κάνω κι ο ίδιος. Εϊναι και μακριά βέβαια. Μήπως πέρασα τα Κύθηρα. Α όχι! Νά τα!
Στην οθόνη πλέον βλέπει το νησί να απλώνεται μπροστά του. Δεν είναι και πολύ μεγάλο. Και είναι όλο καφέ.
- Τι στο καλό, δεν έχει σπίτια; Α! κάτι φαίνεται.
Προσπαθεί με μια "έξυπνη" αναζήτηση να βρει τα μπαράκια του νησιού. Μάλλον η αναζήτηση είναι πιο έξυπνη από αυτόν. Δοκιμάζει να βρει νοσοκομείο, ιατρεία, αεροδρόμια, τα πάντα. Κανα δυό εικονίτσες δίνουν λίγο χρώμα στο καφετί νησί.
- Τουλάχιστον έχει θάλασσα. Θα κάνω μπάνια, θα τρώω φρέσκο ψαράκι, θα κάνω καμιά ελεύθερη κατάδυση επιτέλους.
Κόβεται η σύνδεση.
- Ποιός παίρνει πάλι τηλέφωνο &*^*&^ και μου κόβει τη σύνδεση;
