Άγιε Βασίλη: ΔΕΝ έχω τζάκι!
Άγιε Βασίλη,
Αυτή τη φορά αποφάσισα να στο γράψω στον τοίχο μήπως και το δεις.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΖΑΚΙΣτο είχα γράψει και πέρυσι στο γράμμα που σου έστειλα αλλά μάλλον το ξέχασες.
Μένω στη Αθήνα, κέντρο καράκεντρο, ανάβω καλοριφέρ συνολικά μια βδομάδα το χρόνο και θεώρησα λογικό να μη βάλω τζάκι.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να πάρω δώρα, ούτε ότι θα πρέπει να σκάσεις στον τοίχο όπως πέρυσι.
Επειδή δεν έχω καμινάδα για να περάσεις από μέσα, και επειδή δε θέλω να αφήσω καμιά πόρτα ανοιχτή στο σπίτι τώρα που είναι και γιορτές και μπορεί κανείς να μας νοικοκυρέψει αποφάσισα να σου ζητήσω κάτι εύκολο (για σένα δηλαδή, γιατί γενικά δεν ξέρω αν είναι και πολύ εύκολο).
Θέλω άγιε μου Βασίλη να πεις σε όλους αυτούς που περνούν από αυτό τον τοίχο και τον διαβάζουν και καμιά φορά τον μουτζουρώνουν κι όλας, τώρα που έρχονται γιορτές να καθήσουν και να γράψουν που θα περάσουν τα χριστούγεννα ή πώς πέρασαν τα χριστούγεννα, να θυμηθούν τα καλύτερα χριστούγεννα που έχουν περάσει και τέτοια.
Πες τους μάλιστα, ότι αυτή η πράξη τους θα βοηθήσει στο χαμόγελο του παιδιού, του κάθε παιδιού που θα τα διαβάσει αλλά και στο δικό τους που θα τα γράψουν.
Να πεις σε όλους καλές γιορτές και να τους θυμήσεις ότι καλό είναι να πάρουν και κανένα τηλέφωνο τους φίλους τους και να πάνε για καφέ, για ψώνια και άλλα για να κινηθεί λίγο και η αγορά. Α! και να αγοράσουν και γαλοπούλα γιατί ακούω παράπονα στη Βαρβάκειο.
Φιλιά Άγιε.
