Μετα-Φυσικές ιστορίες. Νο XL
Είχε σχολάσει από τη δουλειά και γύριζε σπίτι. Ήταν μόλις 2 το απόγευμα και σε 5 λεπτά θα έφτανε σπίτι. Φαγητό, συμμάζεμα, ύπνος και μετά βόλτα, καφές, τηλεόραση, ύπνος και φτου κι από την αρχή. Και η ώρα δεν περνά και η μέρα δεν περνά κι ολο ξανά τα ίδια και τα ίδια.Αποφάσισε να αλλάξει λίγο τις ισορροπιες της ημέρας του.
Έστριψε στο πρώτο στενό που βρήκε και κατευθύνθηκε προς την αγορά. Ήταν Πέμπτη και τα μαγαζιά ήταν όλα κλειστά, οι δρόμοι άδειοι και οι ντόπιοι σπίτια τους. Οι τουρίστες στις πατρίδες τους, στα γραφεία τους, στο φόρτε της δικής τους ημέρας στη δουλειά.
Εδώ όμως ο χρόνος κυλούσε διαφορετικά.
Θυμήθηκε και πάλι τότε που γύριζε για μία περίπου ώρα στα στενά του Παγκρατίου για να βρει πάρκινγκ για το αυτοκίνητο πριν πάει στη δουλειά. Τέτοια ώρα ήταν και πάλι, μόνο που τότε βρισκόταν στη μέση της μέρας του, σήμερα η μέρα έχει τελειώσει. Τότε μόλις που προλάβαινε να στριμώξει τις τρεις δουλειές μέσα στις 18 ώρες της ημέρας, τώρα είχε 18 ώρες να γεμίσει. Σε 2 λεπτά είχε διασχίσει όλη την αγορά. Έκανε άλλο ένα γύρο, πήρε μια εφημερίδα, μίλησε με τον περιπτερά για τα σημαντικά γεγονότα του νησιού. Είχε πάει 2:20. Γύρισε σπίτι.
Άναψε το θερμοσίφωνα να ζεστάνει νερό για μπάνιο, βγήκε στο μπαλκόνι να χαζέψει λίγο τη θέα στο διπλανό κήπο με τις πορτοκαλιές. Στο βάθος έβλεπε το στρατόπεδο που πάντοτε του θύμιζε τις ατέλειωτες ώρες βαρεμάρας από μια άλλη φάση της ζωής του. Προσπάθησε να βάλει το μυαλό του σε κίνηση. Είχε σκουριάσει τόσο καιρό και με πολύ μεγάλη δυσκολία κατέβαζε ιδέες. Θυμήθηκε τότε που δούλευε στο τμήμα Έρευνας και ανάπτυξης της εταιρίας το βομβαρδισμό από ιδέες για νέα προϊόντα και υπηρεσίες. Τότε το μυαλό του κόντευε να απογειωθεί από τις στροφές που έπαιρνε, δεν μπορούσε να μιλήσει πάνω από ένα λεπτό για το ίδιο θέμα, σκεφτόταν, έλυνε και προχωρούσε. Σήμερα, χάζευε τις πορτοκαλιές και αναπολούσε. Την τελευταία φορά που μια ιδέα φώτισε το μυαλό του, βιάστηκε να τη σβήσει μέσα σε ένα ποτήρι σούμα στο παλιό λιμάνι. Τωρα πια, μόνο ένα λευκό φόντο, στολισμένο με την καθημερινότητα των ειδήσεων και τη μονοτονία της υπηρεσίας, φόνοι, πόλεμοι, έντυπα και υπογραφές. Τότε αποζητούσε την Ιθάκη και χαιρόταν με τις δυσκολίες της διαδρομής προς αυτή. Σήμερα ήταν έτοιμος να ξαναπάει στην Τροία, ακόμη κι αν ήταν να μη γυρίσει ποτέ πίσω.
Είχε καταλάβει ότι αυτό που του άρεσε ήταν η διαδρομή και οχι ο προορισμός. Όπως μια πέτρα που χαίρεται να κυλά και να κάνει θόρυβο στο πέρασμά της έτσι κι αυτός προτιμούσε τώρα να έφευγε γι'αλλού, παρά να στέκεται στη θέση του και να χορταριάζει.
Αργά αργά ξαναγύρισε μέσα, έσβησε το θερμοσίφωνα και ετοιμάστηκε για μπάνιο. Ούτε 3 δεν ήταν και δεν είχε κανονίσει τίποτε για το απόγευμα. Στο τραπέζι με τις εφημερίδες πρόσεξε το DVD που είχε πάρει δώρο με την κυριακάτικη:
Funny Lady, Barbara Streisand, διάρκεια 140'.
posted by Glober @ 9:26 μ.μ.
0 comments
