Ο τοίχος του κόσμου

Μεταφυσικές ιστορίες Νο. 9 - Έξις, δευτέρα φύσις

Είχαν περάσει σχεδόν τρεις μήνες από τότε που πάτησε το πόδι του στο νησί.
Το νησί που στην αρχή δεν τον χωρούσε έμοιαζε να τον έχει καταπιεί και ετοιμαζόταν να τον χωνέψει.
Καθόταν στο καφενείο του Μπατή στο παλιό λιμάνι και προσπαθούσε να ζαλίσει μια ελιά με το πηρούνι του. Ταυτόχρονα έπαιζε ένα παιχνίδι στο κινητό και έμπαινε για πρώτη φορά στη 10η πίστα.
Είχε κανένα μήνα τώρα που το ξεκίνησε και είχε φτάσει κιολας στη 10η πίστα. Παλιά ούτε να τα δει δεν ήθελε. Τώρα όμως που είχε χρόνο...
Ξάφνου του ήρθε στο μυαλό η ατάκα από το Μπραζιλέρο:
"Time there is... money there is not...".
Και άρχισε να κάνει απολογισμό.
Τρεις μήνες τώρα στο νησί είχε χρόνο να φαν' κι οι κότες, λεφτά δεν είχε πολλά. Από την άλλη βέβαια δεν είχε και έξοδα. 350 ευρώ το σπίτι, ρεύμα, νερό, κινητό και όλα τα άλλα ότι έτρωγε εδώ κι εκεί. Και που να τα φάει δηλαδή αφού το πιο ακριβό πράγμα στο καφενείο έκανε 10 ευρώ, και λεγόταν κέρνα όλο το μαγαζί.
Το χρόνο τώρα, του τον έτρωγαν οι κότες. Και αυτό ήταν που τον στενοχωρούσε. Τόσα χρόνια στην Αθήνα έτρεχε σαν τρελός, πάνω από το τηλέφωνο για να κλείνει δουλειές και πάνω από τον υπολογιστή να τελειώνει projects. Λεπτό δεν πήγαινε άχρηστο. Μέχρι και τις ταινίες σε ffw τις έβλεπε. Όποτε βέβαια αποφάσιζε να δει μεγάλου μήκους ταινία. Και τώρα στο νησί λες και ρέταρε ο κινητήρας.
Ξυπνούσε το πρωί, έπινε ένα καφέ στου Μπατή, πήγαινε στη δουλειά μέχρι το μεσημέρι, πίσω για φαί και ύπνο, απόγευμα μια βόλτα στην αγορά (άνοιγε κάθε Τετάρτη) και το βράδυ για κανένα κρασί στου Μεζά.
Και αύριο πάλι τα ίδια. Τα σαββατοκύριακα; Ύπνος μέχρι αργά, εφημερίδες και καφές μέχρι πιο αργά, φαγητό μέχρι πολύ αργά και κανένα ποτάκι αργά... αργά...
Είχε περάσει 10 πίστες σε τρεις μήνες και όμως από το νησί δεν είχε δει τίποτε. Δεν εύρισκε και παρέα, δεν είχε και καλό καιρό... δεν πειράζει κι όλας, το συνήθισε.
- Που 'σαι κυρ Γιάννη, πιάσε άλλη μια σούμα.
Tada!!!! Level 11

posted by Glober @ 1:06 μ.μ.