Ο τοίχος του κόσμου

Ιστορία Ι, Επεισόδιο 01: Η πρωτιά!

Μουαχαχαχαχα... το σατανικό γέλιο του Dr. Warpion (όπως του αρέσει να τον αποκαλούν στις ελεύθερες ώρες του) αντήχησε… σιωπηρά γιατί ήταν στη δουλειά... Το καταχθόνιο σχέδιό του είχε στεφθεί με επιτυχία... τα κατάφερε... ήταν ο πρώτος!

Το τηλεφώνημα που έκοψε τη γραμμή του σπρέι την ώρα που γεννιόταν η ιστορία, κάθε άλλο παρά τυχαίο ήταν. Για πιο λόγο άλλωστε να συμβεί εκείνη ακριβώς τη στιγμή που η ιστορία θα γεννιόταν? Θα μπορούσε να γίνει 15 δευτερόλεπτα αργότερα ώστε να είχε γραφεί η πρώτη φράση, η θεμέλια εκείνη φράση που θα αποτελούσε την απαρχή της αφήγησης αυτής της απρόβλεπτης αλυσίδας γεγονότων που στο τέλος θα αποκαλούσαμε «ιστορία» (la storia). Αλλά όχι. Το τηλέφωνο χτύπησε. Σα μία καλοκουρδισμένη βόμβα, σαν το ψαλίδι της μοίρας, χτύπησε. Και έκοψε την αφήγηση. Ώστε να συνεχίσει το γράψιμο ο επόμενος... να ξεκινήσει την ιστορία ο επόμενος... γράφοντας την πρώτη αυτή φράση...

Τελικά, η τηλεόραση είναι πολύ επιμορφωτικό μέσο. Δε μπορείς να φανταστείς πόσα μπορείς να μάθεις για τις υποκλοπές κοιτώντας τις συζητήσεις στα παράθυρα! Από ειδικούς τεχνικούς και άκρως καταρτισμένους καθηγητές πανεπιστημίου (ναι ξέρετε για ποιον μιλάω) μέχρι και εκπροσώπους εταιριών που βγαίνουν σε εκπομπές και κάνουν τη δουλειά για σας βρίσκεις. Δεν ήταν δύσκολο λοιπόν, για κάποιον με τη δική μου σατανική ευφυΐα, να δαμάσει αυτή την απλόχερα προσφερόμενη γνώση και να τη χρησιμοποιήσει για να πετύχει τους... μουαχαχαχαχαχα... «κάκιστους» σκοπούς του [σχεδόν αντανακλαστικά, το μικρό δάκτυλο τοποθετείται συνεστραμμένο μπροστά από το στόμα!].

Ναι φίλε Glober. Υπήρξες θύμα υποκλοπής... τρελής υποκλοπής... διανοητικής υποκλοπής! Η γνώση είναι δύναμη... και εγώ ήξερα... ήξερα από πριν τα σχέδιά σου για τη δημιουργία αυτής της ιστορίας. Και ήμουν προετοιμασμένος. Με ένα άριστα εκτελεσμένο σχέδιο ακριβείας, έβαλα το τηλέφωνό σου να χτυπήσει, ακριβώς τη στιγμή που ξεκίναγες... ώστε να μην προλάβεις να αρχίσεις, να μην προλάβεις να γράψεις την πρώτη εκείνη φράση που θα σε όριζε ως «πρώτο μολύβι», ως αρχιδημιουργό, ως πατέρα αυτής της ιστορίας... Ναι... εγώ θα αρχίσω αυτήν την ιστορία... το σατανικό γέλιο του Dr. Warpion αντήχησε… σιωπηρά! Τα κατάφερε... ήταν ο πρώτος!

... ... (παύση αυτο-ικανοποίησης) ... ...

Και μετά την παύση, stretching στα δάχτυλα και ... πού είναι το σπρέι? Οέο? Ά... να το! [Μονόπατο γελάκι στο στόμα, ίσα ίσα να φανεί το χρυσό δόντι, το οποίο γυαλίζει, παρεμπιπτόντως!]

Και ιδού η απαρχή!

Μια φορά κι ένα... (και φυσικά δε θα ακλουθήσουμε την κοινή λογική, τη λογική του κοινού νου)... κι ένα εκατομμύριο χρόνια πριν, η γη ήταν ένα απέραντο τροπικό δάσος. Παντού κυριαρχούσε ο νόμος του ισχυρού. Μόνο ο πιο έξυπνος, γρήγορος, τολμηρός και θαρραλέος επιβίωνε και πετύχανε τους σκοπούς του. Αν και από τότε περάσαν πολλά χρόνια, φάνηκε ότι ακόμα και σήμερα το ίδιο ισχύει, ίδιο και απαράλλαχτο... ... τα κατάφερε... ήταν ο πρώτος... ήταν ο σύγχρονος κυριάρχος του δάσους... ή καλύτερα του τοίχου, του τοίχου του κόσμου!

Στη σημερινή εποχή, μόνο τα μέσα που χρησιμοποιούνται αλλάζουν και η διάρκεια της κυριαρχίας. Και αυτό μπορεί εύκολα να εξηγήσει το γεγονός... (εχμμμ... μήπως πρέπει να δουλέψουμε και λίγο ;))...

posted by Warpion @ 1:07 μ.μ.