Ο τοίχος του κόσμου

Αλλη μια

Άλλη μια βδομαδα τελειώνει.
Ε, και?
Τι καταλάβατε?
Εγώ το μόνο που κατάλαβα είναι πολύ τρέξιμο, λίγη έμπνευση και ευτυχώς αρκετές (μικρές όμως) στιγμές χαλάρωσης.
Τελικά έχω αρχίσει και προβληματίζομαι. Για μια ακόμη φορά είναι η αλήθεια.
Τρέχουμε, τρέχουμε, τρέχουμε... γιατί.
Μήπως να καθήσουμε σε ένα παγκάκι και να βλέπουμε τα τρένα να περνάνε?
Ρωτάω εγώ τώρα.

posted by Glober @ 4:31 μ.μ.